ـ لاس زدن با ديگران
ـ غفلت کردن از همسر
ـ سخت کار کردن
ـ رنجش داشتن و تلنبار کردن رنجشها
ـ منزوي بودن و صحبت نکردن
ـ مقصر دانستن همسر
2 نکاتي که عشق را تغذيه ميکنند:
ـ برقراري ارتباط
ـ تحسين
ـ وفاداري
ـ قدرداني
ـ با هم وقت گذراندن
ـ تشريح کردن مشکلات
ـ تماس گرفتن و گروهي عمل کردن
همه ما قسمت بزرگ عادات عشقي خود را از پدر و مادر خود ياد گرفته ايم، يعني آن عادات از تماشاي رفتار پدر و مادرمان و ارتباط با آنها بدست آمده است. اين اولين دليلي است که ما بدون آنکه بدانيم همسر خود را از عشق محروم ميکنيم. هيچکس به مااهميت احساسات را به همان روشي که بچه ها را با گياهان يا هر چيز ديگر آشنايي ميدهيم ياد نداده است. حتي اگر اهميت اين مسئله را هم بفهميم، احتمالاً نميدانيم چطور اين کار را بکنيم.
دومين دليل آن است که شايد به عنوان يک کودک از عشق محروم بوده ايم. اگر ياد گرفته ايم که با کمي عشق زندگي کنيم به همسرمان هم يک ذره از آن را ميدهيم چون نميدانيم چطور عشق بيشتري بدهيم. سومين دليل اينکه بعضيها همسر خود را از عشق و محبت محروم ميکنند تا به نوعي اعمال قدرت کنند. شما احساس ميکنيد براي آنکه همسرتان را تنبيه کنيد بايد او را از محبت خودتان محروم کنيد. وقتي به ميل شما رفتار ميکند به او محبت ميکنيد وقتي هم نه، بدون جستجوي دليل از او فاصله ميگيريد. اين طرز رفتار نه تنها سالم نيست بلکه از آن نتيجه اي هم نميگيريد. نهايتاً زن يا مردي که به اين شکل با او رفتار شود خسته ميشود و شما را ترک ميکند!
نظرات شما عزیزان:
|